Rok 2017 zamknął się dla Łodzi ze stopą bezrobocia wartości 6,4%. Oznacza to, że po raz pierwszy od bardzo, bardzo dawna w Łodzi jest znacznie więcej ofert pracy, niż samych bezrobotnych. Jak podaje Główny Urząd Statystyczny, bezrobocie jest najniższe od 1990 roku. Teoretycznie problem bezrobocia nie powinien wcale występować w mieście, bo każdy powinien mieć pracę. Dlaczego zatem sytuacja wygląda inaczej?
Młodzi gniewni
Budowlanka drobna przeżywa kryzys. Przedsiębiorcy z jednej strony cieszą się z niższych kosztów zatrudniania pracowników ze wschodu, z drugiej nie zawsze wychodzi im to na dobre. Potrafią oni np. z dnia na dzień rzucić pracę bez słowa, a jak to w branży budowlanej terminy „gonią”. Kierowcy zawodowi wolą pracować za granicą, bo zarobią wielokrotność tego, co w Polsce. Młodzi z kolei nie chcą podejmować się takiej pracy. W związku z tym do tablicy coraz częściej wywoływani są na powrót emeryci. W niektórych branżach np. handlu przedsiębiorcy wręcz biją się o pracownika, kusząc go coraz lepszymi pensjami i dodatkami do niej. Widać wyraźnie jak bardzo pożądani na rynku pracy w Łodzi są np. kasjerzy. Walka o nich trwa długo i jest bardzo zacięta.
Zmiany
Obecny kształt rynku pracy pokazuje, jak bardzo zmieniło się zapotrzebowanie na konkretne zawody. Osoby, które jeszcze kilka lat temu miały szansę na szybkie znalezienie pracy, obecnie mogą mieć z tym problemy. Wynika to z przesycenia zawodowego w Łodzi. Zbyt wiele osób posiada taki, a nie inny zawód, a liczba miejsc pracy jest zwyczajnie ograniczona. Istnieją także grupy zawodowe, które są wybitnie pożądane, a wśród których znalezienie odpowiedniego pracownika graniczy niemal z cudem.
Szansa
Lista zawodów deficytowych w Łodzi według raportu Barometr Zawodów przedstawia się następująco: agenci ubezpieczeniowi, analitycy, testerzy i operatorzy systemów teleinformatycznych, betoniarze i zbrojarze, cieśle i stolarze budowlani, cukiernicy, dekarze i blacharze budowlani, fryzjerzy, kierowcy autobusów, kierowcy samochodów ciężarowych i ciągników siodłowych, kierownicy sprzedaży, kosmetyczki, krawcy i pracownicy produkcji odzieży, lekarze, magazynierzy, masarze i przetwórcy ryb, monterzy elektronicy, monterzy instalacji budowlanych, monterzy maszyn i urządzeń, murarze i tynkarze, nauczyciele praktycznej nauki zawodu, operatorzy maszyn do produkcji wyrobów z gumy i tworzyw sztucznych, operatorzy maszyn włókienniczych, operatorzy obrabiarek skrawających, opiekunowie osoby starszej lub niepełnosprawnej, pielęgniarki i położne, pracownicy ds. finansowo-księgowych ze znajomością języków obcych, pracownicy ds. jakości, pracownicy fizyczni w produkcji i pracach prostych, pracownicy przetwórstwa spożywczego, pracownicy telefonicznej i elektronicznej obsługi klienta, ankieterzy, teleankieterzy, projektanci i administratorzy baz danych, programiści, specjaliści ds. organizacji produkcji, specjaliści elektroniki, automatyki i robotyki, spedytorzy i logistycy, sprzedawcy i kasjerzy, technicy elektrycy, technicy informatycy oraz technicy mechanicy.
Problem
Ze znalezieniem zatrudnienia problemy mogą mieć osoby, które zajmują się zawodami poniżej wymienionymi. Są to: bibliotekoznawcy, bibliotekarze i specjaliści informacji naukowej, dziennikarze i redaktorzy, ekonomiści, filolodzy i tłumacze, filozofowie, historycy, politolodzy i kulturoznawcy, fizjoterapeuci i masażyści, kierownicy ds. zarządzania i obsługi biznesu, listonosze i kurierzy, malarze budowlani, nauczyciele nauczania początkowego, nauczyciele przedmiotów ogólnokształcących, obuwnicy, pedagodzy, pracownicy poczty, pracownicy poligraficzni, pracownicy socjalni, projektanci wzornictwa przemysłowego i odzieży, socjolodzy i specjaliści ds. badań społeczno-ekonomicznych, specjaliści administracji publicznej, specjaliści technologii żywności i żywienia oraz ślusarze.
